Beverrat aangespoeld op Texel
Een onalledaags telefoontje bij Ecomare leidde tot hilariteit onder de medewerkers. Bij Ceres zou een 60 cm lang dood knaagdier aangespoeld zijn; heel onwaarschijnlijk. Toch klom medewerkster Sytske Dijksen op haar scooter om te kijken. Tot verbazing van haar collega’s kwam ze daadwerkelijk terug met een groot knaagdier: een beverrat.
Beverratten horen van oorsprong thuis in Zuid-Amerika. In de jaren twintig van de vorige eeuw zijn ze naar Europa gehaald voor de pelsdierfokkerij, waaruit dieren zijn ontsnapt. Ze kunnen zich ook in Nederland handhaven en worden, net als de muskusrat, actief bestreden omdat ze een bedreiging vormen voor dijken. Ze komen vooral voor rond de grote rivieren.
Beverratten worden zo’n 60 cm groot. Het gevonden exemplaar was dus een volwassen dier. Nooit eerder spoelde er een beverrat aan in het waddengebied. Waarschijnlijk is het dier dood vanuit een rivier of het IJsselmeer in de Waddenzee terecht gekomen. Zeker is dat het dier al geruime tijd dood was. Hij behoorde volgens conservator Arthur Oosterbaan tot de categorie “niet vers”, wat betekent dat hij in verregaande staat van ontbinding was. Toch zal Ecomare het skelet schoonmaken en opnemen in de collectie.